Í STJÓRN IFAC - viðtal
Norræna endurskoðunarsambandið, NRF, stóð að framboði Margrétar og verður hún því fulltrúi Norðurlanda í stjórn IFAC. Kjörtímabilið er þrjú ár og almennt er gert ráð fyrir því að um tvö kjörtímabil verði að ræða. IFAC er alþjóðasamband endurskoðunarstéttarinnar og eiga félög frá fleiri en 130 löndum aðild að sambandinu sem telur um 3 milljónir einstaklinga. Sambandinu var komið á laggirnar árið 1977 og voru stofnfélög 63 frá 51 landi. Núverandi forseti IFAC er Dr. In-Ki Joo frá SuðurKóreu og er hann nýtekinn við því hlutverki.
Eru einhver ákveðin verkefni eða áherslur sem hefur verið lagt upp með hjá samtökunum á þínu kjörtímabili?
Mér sýnist að eitt verkefni muni skipa stærstan sess hjá samtökunum á næstunni en það er samtal IFAC við svokallaða eftirlitsnefnd eða „monitoring group“ um framtíð fyrirkomulags við gerð og viðhald alþjóðlegra staðla um endurskoðun. Ég er svona rétt að stíga mín fyrstu skref í þessu og vissi hreinlega ekkert um þessa eftirlitsnefnd en hún var sett á fót í kjölfar margra tilvika þar sem reikningsskilin voru talin hafa brugðist.
Nefndin var stofnuð af ýmsum eftirlitsaðilum(1) og fjármálastofnunum og hefur það hlutverk að hafa yfirsýn með ferli við gerð alþjóðlegra staðla um endurskoðun, alþjóðlegra siðareglna og alþjóðlegra staðla um menntun endurskoðenda með almannahagsmuni að leiðarljósi. Nefndin var stofnuð 2015 og hefur verið að rýna ferlið síðan þá og gaf þann 9. nóvember 2017 út umræðuskjal með fjölmörgum atriðum sem nefndin vill sjá öðruvísi. Síðast þegar ég vissi voru tæplega 200 aðilar búnir að skila umsögn um tillögurnar.
Ég þarf að segja ykkur betur frá þessu síðar, þegar ég hef fengið tækifæri til að kynna mér málið betur, en fljótt á litið sýnist mér að málið verði ansi flókið. Nefndin virðist vilja minnka vægi IFAC hvað varðar gerð staðlanna á meðan IFAC vill halda áfram að hafa áhrif til að geta tryggt vandaða staðla. Vandamálið virðist vera það að eins og er eru það ég og þú og aðrir endurskoðendur sem fjármagna IFAC og þar með gerð staðlanna og nefndin hefur engar hugmyndir um aðra fjármögnun. Svo kemur líka fjármagn til IFAC frá svokölluðu „Forum of Firms“ sem er enn eitt batteríið í þessu. Helstu rökin sem nefndin er með fyrir því að fjarlægja IFAC frá staðlasmíðinni eru þau að endurskoðendur geti ekki sjálfir samið staðlana sem þeir eiga að fylgja en ég átta mig ekki alveg á því hverjir aðrir en endurskoðendur væru hæfir til þess.
Stjórn Alþjóðasambandsins er skipuð endurskoðendum frá öllum heimshlutum, hefur þú orðið vör við mismunandi áherslur eða hugðarefni stjórnarmanna eftir því hvaðan þeir koma úr veröldinni?
Þetta er góð spurning og það verður spennandi að sjá hvert svarið við henni verður en þar sem ég hef bara farið á einn stjórnarfund þá veit ég það ekki ennþá. Ég get samt sagt það strax að það kom mér skemmtilega á óvart að stjórnarmennirnir voru flestir mjög virkir og ekki bara þeir sem koma frá stóru löndunum. Nú hefur eitt helsta hugðarefni Norrænu endurskoðunar-samtakanna verið að koma endurskoðun lítilla félaga á dagskrá og það tókst, þannig að það eru greinilega ekki bara stóru löndin sem hafa rödd. Á stjórnarfundinum var líka fulltrúi frá Public Interest Oversight Board (PIOB) sem virtist hafa það hlutverk að fylgjast með umræðunum, ekki efnislega virtist mér, heldur frekar hvernig þær færu fram þ.a. það er mun meira eftirlit með störfum IFAC en ég hafði gert mér grein fyrir.
Ég velti svolítið fyrir mér hvernig tengsl og verkaskipting er milli IFAC og IAASB, eins varðandi IASB (alþjóða reikningsskilaráðið). Hefur IFAC beina tengingu við þeirra vinnu?
Það er ekki nema von að þú veltir þessu sambandi fyrir þér, þessi tengsl eru einmitt það sem áðurnefnd eftirlitsnefnd er að gera athugasemdir við. Það er þannig að IFAC fjármagnar starfsemi IAASB og einnig starfsemi PIOB að mestu og svo er það PIOB sem hefur eftirlit með ferlinu við gerð staðlanna, starfsemi IFAC og einnig tilnefningarferlinu í stjórn IAASB. Það er IFAC sem tilnefnir aðila í stjórn IAASB en það er PIOB sem endanlega samþykkir tilnefningarnar. Varðandi IASB og IFAC þá er tenging IFAC við IASB í gegnum IAASB en staðlaráðin tvö rýna vinnu hvors annars og eru í miklu samstarfi með það.
Hvað finnst þér helst brenna á endurskoðendum hérlendis um þessar mundir?
Ég verð eiginlega að fá að nefna þrennt í þessu eða jafnvel fernt. Í fyrsta lagi eru það tækniframfarirnar. Sumir hrósa happi yfir því að vera orðnir gamlir og sleppa við þetta allt saman en aðrir eru á harðahlaupum í að þróa vinnuaðferðir í átt að sjálfvirkni og notkun tækni við endurskoðun. Í öðru lagi er það innleiðingin á Evrópureglunum í fyrirliggjandi frumvarpi til laga um ný lög um endurskoðun og endurskoðendur og þá helst þær auknu kröfur sem er verið að gera til okkar og hvernig standa á undir kostnaði við þær. Eins það hvernig fjölbreytni verður tryggð þannig að einyrkjar og smærri stofur geti áfram sinnt endurskoðun eininga tengdum almannahagsmunum. Þriðja og fjórða atriðið sem ég vil nefna eru nátengd en það eru útboðin og lækkuð verð sem gera það að verkum að afkoma greinarinnar versnar sem aftur minnkar áhuga yngra fólks til starfans.
Það er óhætt að segja að spennandi tímar séu framundan hjá Margréti. Við þökkum henni kærlega fyrir spjallið og hlökkum til að fylgjast með starfi hennar á vettvangi IFAC á næstu misserum.
